Op de Weverkeshof zijn verschillende soorten vogels te vinden zoals de pauw, de kalkoen, de grasparkiet, zebravink, kanarie, diamantduif, kwartel en de nonduif.
Pauw
Pauwen zijn middelgrote hoendervogels; de haan wordt gekenmerkt door een lange staart. Er zijn drie soorten: de blauwe pauw (Pavo cristatus), de groene pauw (Pavo muticus), de Congopauw (Afropavo congensis).
In het wild leven pauwen in Noord-Indië. Er zijn verschillende soorten pauwen. Ze behoren tot het geslacht van de fazantachtige. De pauwen op Weverkeshof zijn blauwe pauwen. Het zijn vogels waarvan de haan met zijn lange rug veren tot de mooiste vogels behoort.
De pauw spreidt zijn veren niet omdat hij trots is, maar omdat hij het wijfje probeert te lokken. Pauwen zijn loopvogels, ze kunnen niet goed vliegen. Maar goed genoeg om naar de onderste takken van de bomen te vliegen waar ze dan gaan slapen.
Wanneer de mannetjes ‘roepen’ wil dat zeggen dat de andere mannetjes uit de buurt moeten blijven en dat dit zijn territorium is. Ook is het een manier om andere pauwen te waarschuwen wanneer er gevaar dreigt.
Kalkoen
Oorspronkelijk hoort de kalkoen thuis in Amerika. Het is een vogel die graag in lichte bossen leeft. De kalkoen loopt liever over de grond dan dat hij vliegt. Hij brengt de nacht door op takken om zoveel mogelijk beschermd te zijn tegen roofdieren. Voedsel vindt hij op de grond.
Wanneer een kalkoen gaat broeden, maakt hij zijn nest op de grond. Hij maakt een soort kuiltje waarin hij zijn eieren legt. Een kalkoen kan wel acht eieren leggen.
Je kunt het verschil tussen mannetjes en vrouwtjes zien doordat de mannetjes iets groter zijn en langere staartveren hebben. Wanneer een mannetjes kalkoen kwaad is of wanneer hij indruk wil maken op een vrouwtje, kleurt zijn kop roder, zet hij zijn staartveren op en worden de lellen bij zijn snavel dikker. Ook maakt hij dan een bepaald klokkend geluid om zich goed te laten horen.
Zebravinken
De zebravinkjes zijn de meest actieve vogeltjes. Die zie je continu rond vliegen, kwetteren naar elkaar en bezig met het zoeken naar nestmateriaal. Ze houden er ook van om dagelijks even in bad te gaan.
Zodra het voorjaar in de lucht zit begint het nestseizoen. Deze vinkjes kunnen tot wel 6 nestjes per jaar groot brengen. Dat kan ook makkelijk want de eitjes komen al na 14 dagen uit. De jonkies zijn ongeveer zo groot als een kattenbrokje. Zowel het vrouwtje als het mannetje helpt bij het broeden en grootbrengen van de jonkies. Je kan het verschil met de ouders goed zien. Ze hebben een zwart snaveltje als ze nog jong zijn. Ze zullen ook continu bedelen bij hun ouders om voedsel. Dat bedelen kun je al van veraf horen! Na enige tijd kun je het verschil zien tussen de mannetjes en vrouwtjes. De mannetjes hebben een oranje vlek op de wang, de vrouwtjes niet. Zodra de kleintjes groot genoeg zijn om hun eigen kostje bij elkaar te scharrelen worden ze verjaagd door de ouders.
Hun taak zit er weer op! Ze beginnen daarna weer snel aan een nieuw nestje.
Zebravinken kunnen wel 8-9 jaar oud worden als je ze goed verzorgd!
Diamantduif
In de volière zitten ook ook diamantduifjes. Deze duifjes danken hun naam aan de kleine witte stipjes op de veren van de vleugels. Het zijn heel lichte duifjes, ze wegen namelijk maar 30 tot 35 gram. Het verschil tussen een mannetje en vrouwtje zie je alleen doordat het vrouwtje iets bruiner is van kleur. Ze kunnen bij een goede verzorging wel 10 tot 15 jaar oud worden.
Kanarie
Oorspronkelijk komen deze vogeltjes van de Canarische Eilanden, vandaar ook de naam kanarie. Daar leven ze in grote groepen, hetzelfde als de mus bij ons in Nederland. Kanaries kun je prima samen met andere vogeltjes houden in een volière. Het zijn de mannetjes die zo mooi zingen om de vrouwtjes (pop) te imponeren. Wat betreft de voeding moet je altijd opletten dat je géén avocado geeft, dit is namelijk giftig voor vogels. Verder eten ze zaden, vogelmuur, groente en fruit, zoals bijvoorbeeld een stukje appel. Ze kunnen wel twaalf jaar oud worden!
Duif
Onze duiventil wordt bewoond door nonduiven.
Onze sierduiven mogen gewoon los rondvliegen. Ze weten dat de duiventil hun ‘huisje’ is, dus ze vliegen niet weg. Helaas heeft dat losvliegen ook een nadeel. Terwijl ze rondvliegen bij de boerderij kan een roofvogel ze vangen.
Duiven leven in het wild grotendeels in bomen en zijn sterke en behendige vliegers. Duiven zijn over het algemeen monogaam en bouwen hun nest in bomen of struiken. Beide ouders zorgen voor de eieren in het nest. Maar als het vrouwtje (duivin) op het nest zit heeft het mannetje (doffer) vrij spel. Hij zal proberen om ook nog met andere vrouwtjes te paren.
Enkele van de meest voorkomende duivensoorten zijn de rotsduif, houtduif en de tortelduif.
Geschiedenis:
Ver voor het begin van onze jaartelling ging men in landen als Perzië, Griekenland en Egypte over tot het houden van duiven. Zo ontstond er een tamme soort. De duiven die toen werden gehouden, waren vooral bedoeld voor consumptie, om op te eten dus. De oude Romeinen en Grieken (ca. 500 voor Christus) kwamen op het idee om de duiven ook te gaan gebruiken voor het versturen van berichten. Vooral in tijden van oorlog en rampen werden met grote regelmaat duiven ingezet om snel belangrijke berichten over te brengen.
In de 16e eeuw bracht werden de eerste duivenhokken ondergebracht in torens, waarin soms wel plaats was voor 2000 duiven. Alleen edelen mochten dergelijke duiventorens bouwen. De ontlasting van de duiven werd gebruikt om de landerijen te bemesten. Voor ‘duivenpoep’ werd in die tijd erg veel geld betaald.
Kwartels
In de volière huist op de grond de Chinese kwartel. Deze worden vaak gehouden in een volière omdat ze het voer opeten dat de andere vogels op de grond gooien. De jonkies die ze krijgen zijn zo groot als een hommel.
