Schapen

Kempisch heideschaap

Achter op de weilanden lopen vier Kempische heideschapen.

       

       

De oorsprong van het Kempisch heideschaap ligt in oostelijk Noord-Brabant, rond Uden, in De Kempen en De Peel. Het is een schapenras dat erg geschikt is voor schrale graslanden zoals o.a. de Strabrechtse Heide.

De ooien en de rammen zijn altijd ongehoornd. De wol opbrengst is gemiddeld drie kilo. Dit schaap is bekend vanwege haar uitzonderlijk hoge kwaliteit van de wol. Er groeit namelijk wel tien keer meer haar uit één vierkante centimeter huid dan van bijvoorbeeld het Drents heideschaap. Een andere belangrijke reden waarom dit schaap werd gehouden was de vleesconsumptie.

Helaas kon de goede wol opbrengst en het vlees niet verhinderen dat in 1965 het Kempisch heideschaap met uitsterven werd bedreigd. In 1967 werd Stichting Het Kempisch heideschaap opgericht. Zij hebben door een fokprogramma ervoor gezorgd dat de Kempische heideschapen weer in grote groepen te zien zijn. Ze worden nu veelal ingezet in het beheer van natuurreservaten (heidereservaten) en randstedelijke begrazing.

De kop en de poten zijn veelal wit van kleur, maar soms bruin of gespikkeld.

Al onze schapen worden nog altijd ambachtelijk geschoren, met de hand.

Drents heideschaap

Tegenover de ingang van Dorpsboerderij Weverkeshof ligt een apart weiland waar het Drents heideschaap graast.

Het Drents heideschaap behoort tot de oudste schapenrassen van Europa. Al zesduizend jaar geleden kwam het toen nog niet beschreven ‘ras’ al in Drenthe voor.  Dit sterke en oorspronkelijke schaap was geschikt voor het begrazen van schrale zandgronden en heeft zijn voortbestaan te danken aan zijn mestproductie. Drenthe en Brabant kenden uitgestrekte heidegebieden. Dankzij de schapen werd landbouw mogelijk, al was het maar op kleine schaal.

Overdag werden de schapen op de heiden gelaten en ’s avonds werden ze op stal gezet. De mest werd vermengd met heideplaggen en hiermee werd het akkerland bemest. op het moment dat de kunstmest zijn intrede deed was de mest niet meer van belang en omdat het heideschaap verder weinig economische waarde had werd het al snel met uitsterven bedreigd.

Hierboven zie je een foto van een ram. Kijk eens hoe fraai zijn hoorns zijn!