Momenteel wonen er twee varkens op Weverkeshof, twee Göthingers.
Göthingers
Sjimmie en Sjoerd zijn twee Göthingers borgjes (gecastreerde beertjes).
Sjimmie de lichtste van kleur en Sjoerd de kleine donkere van kleur!
Om deze varkentjes bezig te houden en hun natuurlijke gedrag na te bootsen krijgen ze hun voer in een voederbal. Daar zit een opening in en telkens als ze tegen de bal aanduwen krijgen ze een beetje voer. Vooral Sjimmie is heel actief in dit spelletje.
In 2023 zijn de twee varkentjes verhuisd naar de de stal aan de voorzijde van het terrein, links bij binnenkomst door de poort.
Daar kunt u onze knorrepotten vinden terwijl ze bezig zijn met het wroeten in de grond.
Bonte Bentheimers
Op 26 juni 2023 hebben we Hannes en Tinus helaas in moeten laten slapen. Zij zijn 14 jaar geworden. We hebben daarom geen Bonte Bentheimers meer op Weverkeshof.
Zij behoorde tot de Bonte Bentheimers. Het verschil tussen deze twee heren was duidelijk te zien. Tinus had namelijk twee roze oren en Hannes een roze en een bonte.
We gaan Hannes en Tinus missen!
De geschiedenis van het bonte Bentheimer varken begint in het midden van de 19 de eeuw. Naast de veel voorkomende witte landvarkens was het houden van gevlekte rassen geliefd. Het Bonte Bentheimer varken was een vruchtbaar, vriendelijk, stressbestendig en bescheiden varken met goede moedereigenschappen. De biggen waren op grond van hun goede vlees kwaliteit en hun vlekkenpatroon gewilde handelswaar.
Met de opkomst van de economie veranderde ook de vraag van de consument. Vetarm vlees werd nu gevraagd.
In de jaren 90 van de vorige eeuw waren er dan ook nog maar zo’n 100 fokdieren en werd het ras ernstig met uitsterven bedreigd.
Nu zijn er weer ongeveer 400 dieren in Duitsland en enkele in Nederland.
