Momenteel wonen er vier varkens op Weverkeshof, twee Göthingers en twee Bonte Bentheimers.
Göthingers
Sjimmie en Sjoerd zijn twee Göthingers borgjes (gecastreerde beertjes).
Sjimmie de lichtste van kleur en Sjoerd de kleine donkere van kleur!
Om deze varkentjes bezig te houden en hun natuurlijke gedrag na te bootsen krijgen ze hun voer in een voederbal. Daar zit een opening in en telkens als ze tegen de bal aanduwen krijgen ze een beetje voer. Vooral Sjimmie is heel actief in dit spelletje.
In de zomer van 2015 hebben deze twee varkentjes een heel nieuw verblijf gekregen. Als u naar het achterterrein loopt via het bruggetje komt u vanzelf langs hun verblijf.
Daar kunt u onze knorrepotten vinden terwijl ze bezig zijn met het wroeten in de grond.
Bonte Bentheimers
Hannes en Tinus zijn twee Bonte Bentheimers. Het verschil tussen deze twee heren is duidelijk te zien. Tinus heeft namelijk twee roze oren en Hannes een roze en een bonte. Het buitenterrein van Hannes en Tinus hebben we in de zomer van 2013 zodanig aangepast dat ze naar buiten kunnen zonder meteen tot hun enkels in de modder weg te zakken. Zij liggen nu vaak heerlijk te zonnen, zoals je kunt zien op de foto’s!
De geschiedenis van het bonte Bentheimer varken begint in het midden van de 19 de eeuw. Naast de veel voorkomende witte landvarkens was het houden van gevlekte rassen geliefd. Het Bonte Bentheimer varken was een vruchtbaar, vriendelijk, stressbestendig en bescheiden varken met goede moedereigenschappen. De biggen waren op grond van hun goede vlees kwaliteit en hun vlekkenpatroon gewilde handelswaar.
Met de opkomst van de economie veranderde ook de vraag van de consument. Vetarm vlees werd nu gevraagd.
In de jaren 90 van de vorige eeuw waren er dan ook nog maar zo’n 100 fokdieren en werd het ras ernstig met uitsterven bedreigd.
Nu zijn er weer ongeveer 400 dieren in Duitsland en enkele in Nederland.
